تعجبی نداره که دشمنان دانا و دوستان نادان اینقدر جسورانه آقای پناهیان رو میزنند. چون ایشان هم جسورانه اما عالمانه، با متانت و بسیار موثر کفر و نفاق را افشا می‌کند. جالب این است که افشاگری‌های او مربوط به آنچه در تاریخ بوده محدود نمی‌شود و وضعیت امروز را تبیین می‌کند.
یکی از دلائل این دشمنی‌ها با استاد پناهیان از جانب هرکسی باشد، ناشی از این است که شهرت ایشان در حد یک منبری و سخنران باقی مانده است. وقتی اینقدر دست کم گرفته می‌شود خیلی‌ها به خود راحت اجازه جسارت میدهند.
میترسم زمانی بفهمیم این دُر گرانبها چه متفکر عمیق، تئوریسین و چه استراتژیست دقیقی بوده است که شهید شده باشد. یکی از دلائل این دشمنی‌ها هم نفهمیدن حرفهای اوست که از زمان جلوتر است و معمولا مدتها پس از توجه او به یک مسئله دیگران متوجه اهمیت آن می‌شوند.
او باید هم به عنوان یک جریان ساز فرهنگی و اجتماعی موثر مورد دشمنی قرار بگیرد. خیلی‌ها شاید ندانند پیاده روی اربعین، دعای ندبه های صبح جمعه، اعتکاف، اطعام غدیر و دهها برنامه ی اثر گذار دیگه در کشور رو این مرد خدا جریان سازی کرده است.
نمیدونم از ترور شخصیت ایشون خوشحال باشم یا ناراحت، خوشحال بخاطر اینکه خیالم کمی آسوده میشه قرار نیست به زودی ترور فیزیکی دشمن انجام بده و ناراحت از اینکه کی ما میخوایم بزرگ بشیم، فکر کنیم، دانشمندانمون رو بشناسیم و گول هر حرف ناثواب و تقطیع های ناروا رو نخوریم.
