آیت الله حائری شیرازی:
توصیۀ قرآن: با دشمنان تلخ‌گوشت باشید
دشمنان می‌توانند با مدیریت لبخندشان از شما سوء استفاده کنند. وظیفۀ شما اینست که: «وَلْيَجِدُوا فِيكُمْ غِلْظَةً»: یک کمی با آنها تلخ گوشت باشید! خیلی «شیرین‌گوشت» نباشید، وگرنه آنها شما را قورت می‌دهند. این صدف‌ها را دیده‌اید که بعضی خار دارند؟ این همان «وَلْيَجِدُوا فِيكُمْ غِلْظَةً» است. نرم‌تَن نباشید که آنها احساس کنند شما لقمۀ گوارایی برای آنها هستید. زیاد خودتان را با آنها صمیمی نگیرید، ضرر خواهید کرد.
امام راحل (ره) با مردم چقدر متواضع بود؟ چقدر شیرین بود؟ چقدر با خنده، مسائل را با مردم حل می‌کرد؟ می‌گفت: من دست مردم را می‌بوسم، پای مردم را می‌بوسم، با تواضع، مسائل را حل می‌کرد. اما عباراتش را نسبت به دشمنان نگاه کنید! در طول دورۀ رهبری، هرچه حرف تند بود به ابرقدرت‌ها می‌گفت: «خونخوار»، «جهانخوار» و … . حتی در قبول قطعنامه هم روشش با آنها همین بود. چرا؟ چون می‌خواست آنها فکر کنند که نمی‌شود با ایشان مذاکره کرد و ایشان اهل معامله نیست.
این است که گفته‌اند نسبت به مؤمنین «وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِمَنِ اتَبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ» باشید. یعنی این مؤمنینی که مطیع تو هستند با آنها «خفض جناح» کن. باز هم گفته «لِمَنِ اتَبَعَكَ»! یعنی اگر خواست سرکشی کند به او باج نده؛ ولو اینکه عنوان مؤمن دارد. مدیر گاهی باید از موضع قدرت برخورد کند. هرکسی خواست از مدیر باج بگیرد، مدیر باید امتیازاتی هم که دارد پس بگیرد! وگرنه این راه به بن‌بست می‌رسد. اما کسی که وظائفش را انجام داد و بعد از انجام وظائفش می‌گوید برای من یک ارفاقی بکن، اینجا ارفاق جا دارد. «وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِمَنِ اتَبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ» برای همۀ مؤمنین نیست بلکه فقط «مَنِ اتَبَعَكَ». هرکس در مدیریت چوب‌شکنی کرد، نباید امتیاز بگیرد؛ وگرنه دیگری هم می‌گوید: «خب، او چند تا فحش داد، چند تا امتیاز گرفت، من هم بلد هستم».
